Met Kluun bespreken we alles rondom het puberbrein: van alle troep die ze maken tot het zetten van hun eerste tattoo.

Op de eerste rij van transformatie

Het puberbrein: er is vaak geen touw aan vast te knopen. De ene keer gooien ze alles overhoop en maken ze ruzie over van alles en nog wat. De andere keer zijn ze lief en kunnen ze eigenlijk niet zonder je. Deze wispelturigheid en onbegrijpelijke manier van doen, leek Kluun een goede reden om er een boek over te schrijven. Daarnaast vindt Kluun pubers ook gewoon heel leuk. "Niet altijd natuurlijk, maar vaak wel. Je zit als ouder op de eerste rij bij de enorme transformatie die je kind doormaakt. Iedere drie maanden is er wel weer iets veranderd aan het uiterlijk of aan de persoonlijkheid." Daar kan je inderdaad boeken over schrijven! 

Liever pubers dan peuters

En dat deed Kluun ook. Het was voor de auteur ook een logische opvolger van het boek "Help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt". Want als je je vrouw zwanger hebt gemaakt, weet je dat het ooit een puber wordt. Het was voor hem ook totaal geen straf om zich te verdiepen in het puberonderwerp. "Ik houd niet van baby's en peuters, daar kan je niet mee praten. Maar bij pubers zie je ze transformeren naar een volwassen persoon. Helemaal op hun eigen manier, dat vind ik zo leuk om te zien. 

Puberende Kluun

Maar hoe was Kluun zelf eigenlijk als puber? Aan tafel vertelt de auteur dat hij makkelijk kon leren, "maar ik was geen nerd. Gelukkig waren mijn ouders ook niet zo streng voor mij. Ik hoefde me daarom niet tegen hen af te zetten. Maar ik kan me nog wel herinneren dat ik heel onzeker was. En dat ik bloosde bij elk meisje dat ik zag. Totdat ik een jaar of 15 was, en erachter kwam dat je met een grote bek en humor verder kwam."

Streng zijn helpt niet

Bij het schrijven van het boek, kwam Kluun erachter dat er vier soorten ouders bestaan: het buideldier, de struisvogel, de neushoorn en de volwassen ouder. En hij legt graag uit wat het verschil is. "Het buideldier is heel beschermend. Een struisvogel negeert alle problemen. Een neushoorn is heel streng. En de volwassen ouder probeert de puber met empathie te benaderen. En in te zien dat ze hun eigen weg kiezen. Zonder overbeschermend of te streng te zijn." Kluun ziet vaak dat ouders een combinatie zijn. En dat vindt hij ook van de opvoeding van zijn pubers. Te streng zijn, is volgens Kluun nooit een goed idee. "Dat is het belangrijkste dat ik heb geleerd. Strenge ouders, creëren stiekeme kinderen. Daardoor gaan ze zich juist afzetten en juist roken of blowen." Wat voor ouder ben jij? Het buideldier, de struisvogel, de neushoorn of toch een volwassen ouder?